خلاصه مطالب مشاوران ویزای آمریکا گروه ارگو
قانون ایالات متحده فرض میکند که هرکسی که برای ویزای غیر مهاجرتی درخواست میکند، قصد رفتن و ماندن در ایالات متحده را دارد و بنابراین متقاضیان باید نشان دهند که شرایط قانعکنندهای وجود دارد که باعث بازگشت آنها به کشور خود میشود و این شرایط آنقدر مهم است که بتواند این قانون را نقض کند.
چون آنها با این فرض شروع میکنند که شما قصد مهاجرت دارید تا زمانی که خلاف آن ثابت نشود. بنابراین شما از همان ابتدا بهعنوان فردی که قصد مهاجرت دارد محسوب میشوید. پس از شروع به صحبت، آنها تصمیم میگیرند که آیا ویزا را رد کنند یا آن را تا مرحله صدور پیش ببرند. بنابراین شما باید بر فرض قصد مهاجرت غلبه کنید و افسر را قانع کنید که شما شایستگی دریافت آن ویزا را دارید.
شکل ظاهری
آیا افسر به شما نگاه میکند؟ بله، آنها به مدل راه رفتن شما به سمت باجه مصاحبه، نحوه لباس پوشیدن و میزان اعتماد به نفس شما توجه میکنند.
افسر درباره اشتباهات روز مصاحبه میگوید: وقتی لباسی بپوشید که با پروندهتان همخوانی ندارد، ممکن است رد شوید. بهعنوان مثال، یک ورزشکار که با کت و شلوار آمده بود، بهتر بود که با لباس ورزشی میآمد. همچنین از عطر تند و زیورآلات زیاد استفاده نکنید.
تماس چشمی و زبان بدن
در طول مصاحبه، تماس چشمی و زبان بدن شما بسیار مهم است. اگر به اطراف نگاه کنید، ممکن است افسر فکر کند که شما دروغ میگویید. به همین دلیل، تماس چشمی مستقیم و صحبت واضح بسیار مهم است.
دلایل رد ویزا
بند ۲۱۴ میتواند هر دلیلی را شامل شود. ممکن است به دلیل جوان بودن، لباس نامناسب، ضعف در زبان یا رفتار نادرست رد شوید. افسرها حتی ممکن است با استفاده از شورتکات کیبورد شما را رد کنند.
پاسخ به سوالات
اگر از شما پرسیدند که به چه دانشگاههایی اپلای کردهاید، فقط آنهایی را بگویید که رتبه پایینتری دارند. همچنین، در مورد تمکن مالی، جواب کامل و دقیق بدهید تا سوال دیگری برای افسر باقی نماند.
رجکت شدن
اگر رجکت شدید، مصاحبه قبلی خود را به خاطر داشته باشید و هر تغییری را توضیح دهید. هیچوقت افسر یا خودتان را سرزنش نکنید و توضیحات منطقی ارائه دهید.
ارائه مدرک
اگر افسر از شما مدرکی خواست، آماده باشید که سریع ارائه دهید. هیچوقت خودتان مدرکی را به افسر پیشنهاد ندهید.
تای (Tie)
بهعنوان ویزای F-1، باید قصد شما غیرمهاجرتی باشد. تای میتواند خانواده، موقعیت شغلی، مالی یا آکادمیک باشد. افسرها ممکن است مستقیم نپرسند تای شما چیست، اما باید به نحوی در پاسخهای شما اشاره شود.
پاسخ به سوالات
در پاسخ به سوالاتی مثل “چرا آمریکا” باید اطلاعات کافی بدهید. فقط نگویید “برای درس خواندن”، بلکه توضیحات کاملی درباره دانشگاه، رشته و دلایل خود ارائه دهید.
تمرین سناریو
با چند نفر تمرین کنید تا نکات استراتژیک را فراموش نکنید. افسر دوست دارد ویزا بدهد، اما اگر اطلاعات کافی نگیرد، ترجیح میدهد رد کند.
حرفهای غیر مفید
زیاد حرف زدن به درد نمیخورد. باید خودتان را درست پرزنت کنید و داستانهای طولانی نگویید.
نحوه پاسخ به سوال
پاسخهای کوتاه و تککلمهای ندهید. افسر نیاز دارد که شما به او کمک کنید تا بتواند توجیه کند که چرا باید به شما ویزا بدهد. جوابهای کوتاه و ساده بدون جزئیات کافی نیستند.
پاسخ حفظی
یکی از بزرگترین نکات منفی (red flags) برای افسر، حفظ کردن جوابها توسط متقاضی است. اگر من به عنوان یک افسر حس کنم که متقاضی جوابها را حفظ کرده و پاسخهای او صمیمانه و خودجوش نیستند و فقط از قبل آماده شدهاند، نمیتوانم بفهمم که این جوابها واقعی هستند یا نه.
ما میدانیم که باید برای مصاحبه آماده باشیم و در عین حال صمیمانه و صادقانه پاسخ دهیم. حالا راهکار چیست؟ یک فیلمنامه حفظ نکنید و به جای آن روی نکات برجسته خود (مانند داراییها، خانواده، تحصیلات، مهارتها و …) و داستان زندگیتان تمرکز کنید و آن را به بهترین شکل ارائه دهید.
پاسخ تککلمهای ندهید چون افسر نمیتواند اعتماد کند و روی داستان زندگیتان تمرکز کنید.
افسرها از چه جوابی بدشان میآید؟
پاسخهای تککلمهای که عین آنها در فرم DS-160 هم هست. این نوع پاسخها به این معناست که شانس توضیح بیشتر را از دست دادهاید و به نوعی افسر را ناامید کردهاید. چون آنها دوباره از شما میپرسند تا توضیحات بیشتری بدهید یا شفافسازی کنید، البته نه آنقدر که حوصلهشان سر برود. در حدی که بیشتر از نکات فرم چیزی برای ارائه داشته باشید و به شانس متکی نباشید. سعی کنید افسر را قانع کنید.
اگر در طول مصاحبه، شما به صورت ربات و با جوابهای حفظی به سوالها پاسخ ندهید و پاسخها و زبان بدن شما با نوع ویزایی که درخواست دادهاید مطابقت داشته باشد، موفق خواهید شد.
چرا این دانشگاه؟
یکی از رایجترین سوالها این است که چرا این دانشگاه را انتخاب کردهاید و پاسخ هر کس میتواند منحصر به فرد باشد. جواب بد، جوابی است که شخصی نباشد، مثلاً “برنامه این رشته خیلی خوب است” یا “یکی از ۱۲ نفر جزو هیئت علمی هستند.” اینها حقایقی هستند که خود افسر با جستجو میتواند پیدا کند و هیچ چیزی از رابطه شما با دانشگاه نمیگوید. جواب خوب، جوابی است که شخصی باشد، مثلاً “دوستم این دانشگاه را به من پیشنهاد داده” یا “افرادی که دانشجوی جدید جذب میکنند روی من تأثیر گذاشتهاند” یا “هوای این دانشگاه با من سازگار است” یا “مدت زمان این برنامه کم است.”
الان چه کار میکنی؟
لطفاً نگویید بیکارم! درباره کارت هم کمی توضیح بده. فقط نگو “الان در بانک کار میکنم”، بگو در بانک چه کاری انجام میدهی.
برنامههای آینده
اگر از برنامههای آیندهات پرسیدند، نگو میخواهی دنبال کار بگردی. بهتر است بگویی میخواهی به همین شرکتی که الان هستی برگردی ولی با حقوق بیشتر و پست بهتر. یا بگویی میخواهی شرکت خودت را راهاندازی کنی و دنبال پیشرفت هستی. به طور کلی نشان بده که هدفهای بلندمدت داری.